"Als er weinig vertrouwen is in de kwaliteit van de uitvoering dan bestaat het risico dat er veel controle – en dus mogelijk onnodige bureaucratie – ontstaat." (Kafka Brigade. (2014). Essay Passend Onderwijs. Over passend onderwijs en het risico op onnodige bureaucratie)
Een interessante uitspraak, die ik tegenkwam tijdens het speuren naar de oorzaak van de grote 'registratiedrift' in het onderwijs. De afgelopen 3 jaar heb in aan den lijve ervaren dat we veel registreren, zonder dat we het in die grote mate willen. Niemand kon me uitleggen waarom we dat op die manier deden en waarom zo uitgebreid. Niemand wilde het, iedereen deed het. En ook ik, met mijn grote allergie voor bureaucratie, ben er niet in geslaagd dit proces te stoppen cq. significant af te remmen. Op de plekken waar het me lukte het proces enigszins af te remmen, bleek al snel weer op een andere manier ruimte opgenomen te zijn om verder te gaan met het registreren. 'Registreren' komt misschien neerbuigend over. Het gaat mij vooral om het werken vanuit een doel bij dit proces. Terugkomend op de uitspraak van de Kafka Brigade: waarom schenken we elkaar niet meer vertrouwen? Waarom coachen we elkaar niet en geven elkaar feedback of feedforward? Waarom worden er telkens weer poldermodellen gefabriceerd en gaan we daarmee akkoord? Even weer pragmatisch... Mijn 1e actie is om van beschrijvende stukken (processen) naar flowcharts te komen en collega's te inspireren om deze werkwijze ook te gaan hanteren, promoten. We willen immers graag visueel inzichtelijke informatie, liefst op 1 A-4. Kleine stapjes met hoge doelen. Ik heb mijn lat weer gelegd en focus bepaald. Het blijft me verbazen, hoe groot de verschillen kunnen zijn van de wijze waarop kinderen thuis leren en op school.
TV-uitzendingen als die van VPRO Tegenlicht: 'Onderwijzer aan de macht' en 'Het einde van de manager' geven me goede hoop. Echter op een napraatsessie van 'Onderwijzer aan de macht' kunnen alle ruim 100 aanwezigen amper een praktijkvoorbeeld noemen van een progressieve school uit de noordelijke provincies. Waarom houden we vast aan het onderwijsysteem van 20 jaar geleden, terwijl er voldoende animo is om mee te gaan in de tijd? Wie kan me een voorbeeld noemen van een school, laten we eens beginnen met het primair onderwijs, waar daadwerkelijk een beweging plaatsvindt richting de 21e eeuw? Bij deze mijn oproep..... |
InhoudDeze blog gaat over kwaliteit- & procesmanagement ArchiefCategorieën |